bir kelebeğin intiharından

üsküdar beşiktaş taşıma motorlarından birinde, dış demirlere yaslanmış öylece dururken, bir anda ayakkabılarını, montunu, çantasını çıkarıp bir kenara bırakıyor. atlayıveriyor birdenbire marmara'nın karanlık mavisine. boğaza son bi bakış atmıştı belki bunu yapmadan önce. boğazın kaltak sarı lambalarına son bi' bakış. boğazında dizili onlarca cam bilyeyi orada bırakmak için. unutmak için ardını ve ağrıya bir son vermek için. sonsuzluk ağrıyı keser mi? bilmem. intihar, son ihtardan sonra gelen o "çotankk!" sesi ise; evet, sonsuzluk ağrıyı keser belki de.

çocuklar ve hayvanlarla. susup sular gibi sessiz. ayça için ıslattık gözlerimizi bugün. ki o çoktan gitti bile. ne pedodonti duvarlarında yankılanan çığlıklar, ne onların gerip gevşettiği yaylı sinirlerim, ne öksürüğüm ne başımın ağrısı, ne canımı sıkan bitirme tezi konusu ne sınavlar, ne bu boktan havalar, ne emre baydın'ın ağlak akılsız "güvenseydim ya da şşalıverseydiiiem" leri . bugün sadece bir kereliğine ve uzun uzadıya, hiç tanımadığım biri için üzüldüm. bu da benim yabancılık ödevim olsun.

hoşçakal ;

1 makbule:

  1. vuslat dedi ki...

    o arama günlerde, hep geldi aklıma "acaba ne oldu, bi köşede titriyerek oturuyor mı acaba, umudumuz sağ çıkacak mı" diye. olmadı

    son zamanların en üzücü olaylarından biri oldu, gerçekten de "dünyada ölümden başkası yalan"  


 

Bugün Konuşanlar | Kollektif Beyin Boşaltma Saçmalama Saçmalatma Çarpma Çarpılma Çarpılama Alanı | 2007-2009 | Tüm Hakları Çamaşır Dolabının Çorap Çekmecesinde Saklıdır