Bugün Konuşanlar

http://www.whitecube.com/artists/hirst/

Bugün Istanbul'un bomboş yollarında kendime yürüyecek bir alan bulamadım. Bu cümle ne imâ kaygısı taşıyor, ne oksimoronik hesaplar içinde, ne de bir edebiyat öğrencisinin kendini anlatma çabası arkadaşlar. Üç gündür yataktan çıkmak istemiyorum, nedense bana bonkör davranana rapidshare'den tonla albüm indiriyorum, hayır üye de değilim. Boşluktayım ama bu boşluğu koca yurtta bir göktürk ve bir senegalliyle kalınca hissetmeye başlayıp, bomboş Çırağan Caddesi'nden yavaş yavaş - her zamanın tersine- yürüyerek hava almaya başladığım iki demlik zaman vuruşlarında hissetim. Zaman ve mekândan sıyrıldım, evet, sonunda istediğim belayı buldum. Ben, düşündüklerimi size aktarmak da istemiyorum aslında, aslında benim kaygılarım var, size kompozisyonlarla çıkıp geleceğim. Ryan McGinley, Gottfried Helnwein ve Damien Hirst eserleri üzerinden yazılar yazacağım size, kaygımı törpüleyip kendimi sevicem. Şimdi size şahsıma münhasır boşluğumun ne denli huzurlu bir huzursuzluğu olduğunu gösteren parçayı sunuyorum:

Kammerflimmer Kollektief- Palimpset