Müzik beni böyle yapıyo. Şarkı sözü bilmem ne derken çıldırıyorum, paylaşmak istiyorum sonra bunları, sallanmazsam agresifleşip yıkıyorum masayı Bi Mustafa edalarında.
MP3 dvdlerimi çıkardım akşam kutudan, e yine birkaç aydır dinlemediğim şeyler çıktı - o da bi şey. Şu an yine Hedwig and the Angry Inch'in tribute soundtrack'ini dinleyip Origin of love nasıl bi şarkı, Hedwig ne kadar bütün ve mükemmel bi müzikal ve yarı alakalı olarak Rufus Wainwright nası feminen olur diye düşünüyorum.

Ama izlemeyen varsa, bi dakika daha kaybetmesin. İzleyen de dinlemediyse Sugar Daddy'nin Frank Black versiyonunu dinlesin: "So you think only a woman can truly love a man? Then you buy me the dress, I'll be more woman than a man like you can stand." hobarey hey hey.

Önemli olan şu ki sanat herkese yöneliktir ve sofistike bir şey değildir sevgili kumrular. O yüzden izlemeyen varsa, "ay bilmem ki nasıl olur, duyulursa ne derler" diye düşünmeden izlesin isterim.

PS: Çek Cumhuriyeti'nden gelen bir arkadaşımdan bugün Çeklerin genel olarak süper agresif, ters ve şiddete meyilli olduğunu öğrendim. Yaşlı teyzeler metrolarda yumruklaşıyor, otobüs koltuğunda etrafındaki bavullar yüzünden sıkışıp kaldığı için hamile kadına yer veremeyen Çek kadın akıl almaz küfürler yiyor ve sonunda dayanamayıp hamile olana tokadı basıyormuş. O derece. Böyle milletler de varmış demek sayın tekir, ırkçı söylemlerde bulunmak gibi olmasın.


 

Bugün Konuşanlar | Kollektif Beyin Boşaltma Saçmalama Saçmalatma Çarpma Çarpılma Çarpılama Alanı | 2007-2009 | Tüm Hakları Çamaşır Dolabının Çorap Çekmecesinde Saklıdır