bir gün yolda yürüyordum,hava soğuktu beynim ve nefes borum donmuştu,burnum da sümükle dolmuştu ve ben akmasın diye-çünkü yanımda peçete bulundurma özürlüsüyüm- yukarı bakmaya çalışıyordum ,tam artistlik yapıp kalbim acıdı diyecekken bu çok sevgili koduğum arnavut kaldırımları ile döşeli maltepe yolu üzerinde ayağımı sivrilmiş taşlardan birine çarptım hem ayakkabımın şekli kaydı hem de kalbim yerine benim o serçe parmağım acıdı.ne tesadüf değil mi?
evet benim kışım bol mandalinalı,iş çıkışına denk gelinen zamanları bol stresli,telaşlı,egzos kokulu,dumanlı,isli olacak,atkının altına gömüldüğünde ısınan burnun ve yanakların kafanı kaldırdığında soğukla çarpışacak işte o ilk saniye var ya çok şık bir şey ,ama sonrası için zorlamayacaksın tekrar o sığınağa geri döneceksin.
benim için bir çok şeyin anahtarı olan o havada asılı kalmış koku haricindeki hiçbir olay,durum,eşya,bokpüsür benim kışım oluşlarını katmerleyemez ya da baltalayamaz.
bu bağlamda sümüklü x kişisi,gökten yağmasına izin verdiğim şey ve içimi ısıtması muhtemel olacak şeyler de çoktan seçmelim,liselim,al yazmalım arasına giremeyerek eleniyor.
özetlen... cevap kağıdı, gerçekten, ödev
ah o arnavut kaldırımları.. soğuğu ayazı sisi görünce nasıl şımarıyorlar=)
yine de kalbim acıdı okuyunca.
ezgoz yazamadım yazıyı yazmaya çalışmalarım boyunca.
egsos
egsoz
egzos
aman yarabbi.
1. geleneksel taşların aynı hizadalığını sağlamaya çalışan yek düzgün hattı ele geçirme,orda arnavut kaldırımından nasiplenmeden yürümeye çalışma yarışmaları da başlamıştır.
iyi olan,topuklu giyen kazanır